LÜMPENLİK
ŞEYTANA PABUCUNU TERS GİYDİREN ZAMANLAR
Tarih: 28 Şubat 2025. Yer: ABD. Adres: Beyaz Saray.
Mektepli monşer diplomatların saçlarını yolup, şaşkınlıktan kollarını ısırdığı o an: Sahnede ABD Başkanı Trump ve Ukrayna Başkanı Zelenski ve oyunun diğer figüranları var. Başkanlar ve soytarıları söz düellosu yapıyor kameralar önünde ve bu bütün dünyaya izletiliyor, özellikle. Para ve silah vererek savaşı başlatan belanın başkanı, “vereceksin” diyor, “bizim dediğimizi yapacaksın. Bedavaya hiçbir şey yok” diyor, “yerin üstünde ve altında ne kadar değerli şeyiniz varsa biz alacağız, vereceksin” diyor.
Kanada ve Grönland’ı yutacağım diye haykırdığı görüntüler günde iki kez bir şekilde dünyaya izletiliyor.
Gazze’de bombalarıyla parçaladıkları minik bedenlerin üzerinde tepiniyor ve “burayı boşaltın” diyor. Gazze, Amerika’nın Lümpen Oligarşisinin oyun alanlarından biri oluyor.
Bu gibi hadsizlikler ve lümpen davranışların kaynağı olarak mülkiyet hırsının insanlığın başına yeni belalar açacağı aşikârdır.
Sadece 2024 yılında dünya milyarderlerinin servet oranlarındaki artışa baktığımızda, bu vahşiliğin, lümpenliğin kaçınılmazlığını gösteriyor.
• Milyarderlerin serveti 2024’te bir önceki yıla göre üç kat daha hızlı bir şekilde ve 2 trilyon dolar arttı.
Bu artış, günlük yaklaşık 5,7 milyar dolara denk geliyor.
En zengin %1’lik kesim, çalışarak yaşayan insanlar üzerinden saatte 30 milyon dolar elde ediyor.
En zengin 10 kişinin her birinin servetinin, 2024 yılında günde ortalama yaklaşık 100 milyon ABD doları arttığı hesaplandı.
2024 yılında 204 yeni milyarder ortaya çıktı.
Bu 204 yeni milyarderin 6’sı Türkiye’den.
Dünyada önümüzdeki on yıl içinde en az beş yeni trilyoner olacağı öngörülüyor.
Seçkinlerin “aristokratik oligarşi” olarak da adlandırılan bir yapı oluşturduğu, servetlerini özellikle miras yoluyla nesilden nesile aktardıkları bu durum, yeni trilyoner yöneticileri dünya halklarının başına bela edeceği aşikârdır.
Bu veriler, dünya genelinde servet dağılımındaki uçurumun giderek derinleştiğini gösteriyor. Bu durumda insanlık sosyal ve ekonomik dengesizliklerle yeni felakete hızlanarak gidiyor. Bu daha çok yoksulluk, daha çok açlık, savaş demek. Ve daha çok oligarşik yönetimler…
Oysa dünyanın namuslu, mütevazı insanları bunu hiç hak etmemişti. Özellikle kadınlar ve çocuklar…
EFESLİ HEROSTRATUS’UN VE SON ARTEMİS TAPINAĞININ HİKAYESİ
Bir söylenceye göre Efesli Artemis, Anadolu Ana Tanrıçası Kibele Ananın en küçük kızıydı. Annesi ve diğer kız kardeşleri gibi çocuklarının ve onların çocuklarının huzurlu ve refah içinde yaşamaları için çaba gösteriyordu.
O tarihte anneler her şeydi. Bolluk, bereket, adalet, eşit paylaşım gibi yaşamının tüm renklerinden kadınlar sorumluydu. Temiz su, hava, bereketli topraklar bütün insanların ortak kullanımındaydı. Anaların kudreti, bütün bunların sorunsuz paylaşımını yapabilmek kabiliyetine sahip olmalarındandı. Anaların büyüten, besleyen, eğiten, yöneten gibi çok yönlü kabiliyetleri zamanla kutsallaştırıldı çocukları tarafından.
Sonra çiftçi kabileler, çoban kabileler v.b. derken tahıllar ve hayvanların evcilleşmesi, ya da belki onların insan topluluklarını evcilleştirip yani yerleşik hayata geçirmesi… Bu, yüzyıllar boyunca insanların çoğalması tahılların ve hayvanların çoğalmasından çok daha yavaş oldu. Çoğalan mülkiyetin yeni sahibi o görevi üstlenmiş olan erkekler oldu. Bu, kadınların süslü laflarla yüceltilip ev köleliğine geçişinin başlangıcı oldu. İktidar artık erkeklerin egemenliği altındaydı. Bu durumu çok seven mülkiyet sahipleri, binlerce yıldır bu üstünlüğü bırakmamak için her şeyi yapar oldu.
Ve ortaklaşa yaşamın sembolü anaların kutsallığı tapınaklara kapatıldığı, yeni bir din doğdu: Özel mülkiyete, paraya ve değerli madenlere tapınma dini.
Anadolu’daki bir söylenceye göre Efesli Herostratus bu duruma öfkelenerek, dünyanın yedi harikasından biri olan Efes Artemis Tapınağı’nı bir gece yarısı ateşe verdi. Ve onun, Kibele Ananın küçük kızı Artemis’i yeniden özgürleştirip paranın esaretinden kurtarmak için bunu yaptığını gizlemek isteyen mülk sahibi egemenler tarafından idam edildi.
O tarihten sonra denildi ki: Son Artemis Tapınağı yakılıp yıkıldığı günden beri bedavaya hiçbir şey yok.
